آب بندی مخازن آب با آب بند پلیمری

آب بندی مخازن آب با استفاده از افزودنی بتن

قبل از توضیح در مورد علت آب بندی مخازن آب ببا آب بند پلیمری به یکسری نکات کلیدی در طرح اختلاط و شرایط اجرایی بتن، نسبت به تولید و اجرای سازه­ های بتنی بادوام و دارای مشخصات فنی بهبود یافته در راستای کاهش نفوذپذیری و آببندی سازه های بتنی نظیرمخازن آب میپردازیم.

برخی از این نکات کلیدی به شرح ذیل است:

• نکات فنی در طرح اختلاط بتن آب بند:

  • محاسبه ی دقیق نسبت مصالح سنگی و رعایت میزان فیلر مناسب در سنگدانه ی بتن
  • برآورد مقدار بهینه عیار سیمان با توجه به مقاومت فشاری مورد نظر طراح در سازه ی بتنی
  • کنترل دقیق نسبت آب به سیمان و کاهش آن با استفاده از افزودنی بتن (نظیر کاهنده های آب یا همان روان کننده­ ها و فوق روان کننده ها) (فوق روان کننده FARA PLAST 405)
  • استفاده از افزودنی های پوزولانی نظیر پودر میکروسیلیس (میکروسیلیکا) و یا ژل میکروسیلیس به منظور کاهش نفوذپذیری و افزایش تراکم خمیر سیمان بتن

• نکات فنی در اجرای بتن آب­بند

  • کنترل دقیق زمان اجرای بتن ریزی (زمان تولید تا اجرای بتن با احتساب زمان حمل بتن از محل تولید تا محل اجرا)
  • عدم افزودن آب به بتن پس از تولید در زمان حمل در تراک میکسر
  • رعایت شرایط آب و هوایی مناسب در هنگام بتن ریزی نظیر دمای هوا
  • کنترل نحوه ی اجرای بتن، فاصله ریزش بتن، شرایط پمپاژ بتن، زمان و نحوه ی ویبره کردن بتن بر اساس دستورالعملهای موجود
  • کنترل عدم قطع بتن ریزی و ایجاد درز سرد

اجرای آب بند پلیمری MCI و یا عایق رطوبتی الیافدار RCI جهت آب بندی مخازن

در حقیقت رعایت دقیق تمامی نکات فوق الذکر موجب تولید یک بتن آببند نمیشود. چرا که به هرصورت در شرایط واقعی کارگاه امکان اجرای  یک بتن یکپارچه میسر نمیباشد. در بهترین در محل حالت اتصال پاشنه ی دیواره های مخزن به کف مخزن به دلیل بتن ریزی در زمانهای مختلف درز سرد وجود دارد. هرچند در کارگاه با نصب واتراستاپ در این نقاط نسبت به تصحیح آب بندی این مقاطع اقدام میکنند ولیکن واتراستاپ صرفا مسیر حرکت آب را در این مقاطع طولانی تر میکند و آب بندی قطعی اتفاق نمی افتد.

همچنین با توجه به استفاده از میان بولت در قالب بندی دیواره های مخزن، پس از اجرا سوراخ های میان بولت نیز از نقاط ضعف آب بندی سازه های بتنی محسوب میشوند.

لذا بیشترین تاثیر رعایت کلیه نکات اجرایی شده در فوق در هنگام اجرای سازه های بتنی نظیر مخازن آب، در افزایش طول عمر و دوام این سازه ها میباشد. و با توجه به شرایط ایجاد شده در بتن، معمولا اجرای یک لایه آب بند پلیمری نظیر عایق رطوبتی پلیمری RCI بر روی جداره ی داخلی مخازن بتنی توصیه میگردد.

در برخی پروژه های اجرایی به منظور تصحیح نقاط ضعف آب بندی سازه حاصل از درز سرد پاشنه ها و یا سوراخهای میان بولت، به جهت کاهش هزینه های اجرایی صرفا پوشش یک ماهیچه سیمانی در پاشنه ها و پر نمودن سوراخهای میان بولت با استفاده از گروت سیمانی اقدام نموده و سپس بر روی مقاطع مذکور یک لایه آب بند پلیمری اجرا مینمایند.

روش پیشنهادی

روش اجرایی فوق به دلیل عدم اجرای یکپارچه آب بند پلیمری، به عنوان یک روش قطعی در آب بندی سازه های بتنی که همواره در تماس با آب هستند توصیه نمیگردد.

این احتمال وجود دارد که به دلیل خطای انسانی تمامی نقاط ضعف آببندی سازه بتنی در این روش تصحیح نگردد و پس از آبگیری مخزن باز هم شاهد نشتی در قسمتهایی از مخزن باشیم.

لذا با توجه به این که هزینه استفاده از آب بند پلیمری نسبتا مقرون به صرفه میباشد و استفاده از این عایقهای رطوبتی علاوه بر آب بندی سازه موجب جلوگیری از ورود املاح و نمکهای خورنده به داخل بتن گردیده و افزایش هرچه بیشتر طول عمر سازه ی بتنی را در برخواهد داشت، یکی از بهترین روشهای آب بندی مخازن آب استفاده از پوشش عایق رطوبتی RCI میباشد.

برای اطلاعات بیشتر در خصوص مشخصات فنی و روش اجرایی آب بند پلیمری RCI به اینجا مراجعه نمایید.